Ngô Đ́nh Diệm và công cuộc tái thiết miền nam
[COLOR="#000000"]
Sau đây là "Lời Đề" của 3 nhà tiền bối cho sách
[B]CHÍN NĂM MÁU LỬA DƯỚI CHẾ ĐỘ GIA Đ̀NH TRỊ NGÔ Đ̀NH DIỆM[/B]
của hai soạn giả Nguyệt Đam và Thần Phong, xuất bản năm 1964 như sau: [/COLOR]
1. LỜI ĐỀ CỦA CỤ TUẦN PHỦ TRÍ SĨ VŨ CÚC SƠN
Được biết ông Ngô Đ́nh Diệm, trong khi qua lại chốn Thần kinh, tôi vẫn thường nghe nói nhiều về những hành động của ông, khi ông c̣n đương tại chức, nhất là trong hồi ông làm Tuần Vũ và hồi ông được thăng chức Thượng thư tại Triều Đ́nh Huế.
Sau khi bị Phạm Quỳnh đàn hặc và bị về nghỉ, ông Diệm có tới thăm tôi tại Hà Tĩnh, và phàn nàn về sự "dữ nhân quả hợp" của ông. Tôi có an ủi ông "nên tạm lánh ḿnh về chốn điền viên, cho được an nhàn tâm trí. Công danh phú quư chẳng qua cũng như giấc mộng kê vàng, theo đuổi măi mà chi".
Nhưng ông không nghe, và chẳng bao lâu, tôi lại được tin ông qua Bắc Sơn, t́m đến yết kiến Hồ Chí Minh, rồi bị bắt giam tại Tuyên Quang. Tai vạ này thực là do ông tạo ra vậy!
Sau này, khi ông ở hải ngoại về, đảm nhiệm chức Tổng Thống. Tuy tôi không có dịp được gặp ông, nhưng vẫn thường theo dơi về cuộc đời thăng trầm của ông. Tôi đă được tin ông bị bắn hụt tại Ban Mê Thuột; bị đả đảo năm 1960; bị nă bom năm 1962; rồi đến lần đảo chánh năm 1963, lật đổ chế độ độc tài, để kết thúc cuộc đời của ông.
Đó, sự quá tham vọng của ông đă gây cho ông cái chết thê thảm, để đền tội trước nhân quần, xă hội.
Tuần Phủ Trí Sĩ
[B]VŨ CÚC SƠN[/B]
2. LỜI ĐỀ CỦA CỤ CỬ NHÂN, THƯỢNG-THƯ TRÍ-SĨ PHẠM VĂN HANH
Đành rằng "đối với người đă khuất th́ không nên nói đến". Nhưng đây, trong việc sưu tầm tài liệu, ghi vào sử sách lưu lại về sau, lẽ tất nhiên chúng ta phải giữ ǵn chuyện cũ, bổ khuyết những chuyện nghi ngờ, ngơ hầu có thể giúp ích, một phần nào, cho mai hậu, trong việc khảo cứu về chuyện cũ nước nhà.
Tôi, lúc thiếu thời đă từng giong ruổi trong hoạn trường, trên ba mươi năm và đă được quen biết ông Ngô đ́nh Diệm từ lâu. Chẳng những ông với tôi cùng là người miền Trung, lại là chỗ đồng liêu. Nên tôi đă có dịp nhận xét riêng về tính t́nh của ông, và thành tích của gia đ́nh ông.
Nay được đọc qua bản thảo của cuốn "Chín năm máu lửa" nói về gia đ́nh họ Ngô, tôi đă nhận thấy những lời ghi chép về ông, về gia đ́nh ông, rất phù hợp với những điều mà tôi đă được mắt thấy tai nghe. Như vậy, đủ tỏ rằng đây là một ng̣i bút đáng tin cậy, không c̣n nghi ngờ ǵ nữa.
Sự thất bại quá nặng nề của ông Ngô Đ́nh Diệm và anh em ông âu cũng là hậu quả tai hại của những con người "làm sự bất nghĩa, tất nhiên phải đến chỗ chết", đúng với câu chữ Hán của các bậc hiền triết đời xưa: "Đa hành bất nghĩa tất tự tế" (Làm nhiều điều bất nghĩa, tức là tự giết ḿnh). Đó, cũng là một lẽ đương nhiên của con Tạo đă an bài.
Lăo Tẩu: Cử nhân, Thượng Thư Trí Sĩ
[B]PHẠM VĂN HANH[/B]
3. LỜI ĐỀ CỦA CỤ VĂN TRAI, NGUYỄN KINH LỊCH - Ty Hiến Sát sứ Qui Nhơn (Trung Việt)
Trong hồi ông Ngô Đ́nh Diệm làm Tuần Vũ B́nh Thuận, được Khâm sứ Thibaudeau đặc cách triệu về Huế, cho đảm nhiệm chức Thượng Thư Bộ Lại, th́ tôi hiện đương giúp việc tại Bộ Hộ. Nên đă được biết ông Diệm, và thường được nghe nói về ông nhiều.
Nay tôi đă ngoài 70 tuổi (vào năm 1964). Những hành vi của ông Diệm, từ hồi ở nước ngoài về làm Tổng Thống, cho đến ngày nay, tôi v́ già yếu, ít đi, ít nghe ông được rơ lắm.
Nay tôi đọc qua bản thảo cuốn "Chín năm máu lửa" trong chế độ gia đ́nh trị Ngô Đ́nh Diệm, tôi nhận thấy cuốn sách này đă nói lên được tất cả những thủ đoạn gian hùng của ông Diệm và anh em ông. Ngoài các chi tiết lặt vặt không đáng kể, cuốn sách này, đă ghi đúng những điều mà tôi đă mắt thấy tai nghe, trong khi làm việc gần ông Diệm.
Cuốn "Chín năm máu lửa" này thực là một cuốn sách đáng tin cậy và có thể giúp ích cho các nhà viết sử sau này muốn sưu tầm dấu vết của gia đ́nh họ Ngô. Tôi xin trân trọng đề lời giới thiệu.
[B]VĂN TRAI[/B]
LÀNG VÂN-THẾ, THỪA-THIÊN